BİR MÜZEDEN DAHA FAZLASI
Mezopotamya’nın Kaybolmaya yüz tutmuş kültürlerinin, canlı performanslarla uygulandığı bir Yaşayan Müzedir. İçeriğinde, Bakır Atölyesi Telkari Atölyesi Badem Şekeri Atölyesi Reyhani Oyun Odası Dengbej Odası Kurşun Dökme Erbane Odası Kök Boya Uygulama Odası gibi bir çok etkinlik uygulamalı olarak gösterilmektedir.
İnstagram
Bakır atölyesi
İlk kez 4.Yy da kaldea yöresinde kullanıldığı bilinen bakır, kolay işlenen bir maden olduğu için gündelik eşya kullanımından süs eşyasına kadar pek çok alanda kullanılmıştır. Geniş kullanım alanı bulan bakır zamanla “ Bakırcılık Sanatını” doğurmuştur. Çeşitli teknikler kullanılarak eser üreten ustalara Bakırcı denilmektedir.
Telkari Atölyesi
15. Yy dan bu yana Güneydoğu Anadolu da gelişme gösteren telkâri tekniği, arkeolojik kazılardan elde edilen bulgulara göre MÖ 2500’ den bu yana da Anadolu’da görülmektedir.
Tel ve Kürtçe bir kelime olan kâr (iş) kelimelerinin birleşiminden oluşan telkâri kısaca tel işi anlamına gelmektedir. Telkâri çeşitli madenler kullanılarak yapılmasına rağmen en çok gümüş tercih edilmektedir. Yörenin kadim halkları tarafından yüzyıllardır icra edilen bu zanaat, günümüzde de Süryani ustalar tarafından sürdürülmektedir.
Reyhani Odası
Mardin’de Arapça karşılığı olan “reyhan” ismiyle dile gelir daha çok. Bunun Kürtçeleşmiş biçimi de “rihan”dır. Bu hoş kokulu bitki, rüzgar estikçe nazikçe sallanan endamıyla, insanları mest etmiş ve bir dansa ilham vermiş Mardin’de. Sadece dansa değil bu dansla icra edilen ezgiye de ilham olmuş. Reyhanî, Mardin’deki çok kültürlü ve geleneksel eğlence birikimin ürünlerinden biridir hâlâ.
Erbane Atöylesi
Kimi zaman bir düğüne, kimi zaman bir cenazeye kimi zamanda bir dini ritüele eşlik eden bu vurmalı çalgı, Mezopotamya ve İran Coğrafyası’nın vazgeçilmez bir müzik enstrümanıdır. Binlerce yıldır bu coğrafyanın müziğine damga vuran erbane yöre halkı tarafından zevkle meşk edilmektedir.
kurşun dökme atöylesi
Geçmişi Şamanizm’e dayanan “ Kurşun Dökme Ritüeli” kısaca kurşunun eritilerek soğuk suya dökme işlemidir. Şamanlarda “Kut Dökme” anlamına gelen ve “Kut Kuyma” olarak bilinen kurşun dökme ritüeli Türkiye ve Ortadoğu da bu şekilde uygulanırken; Almanya gibi kimi batı ülkelerinde ise geçmişi Yunan ve Romalılara kadar uzanan bir adet uyarınca yılbaşı gecesi uygulanan bir ritüeldir.
Dengbej Atölyesi
Dengbejlik (Kürtçe: Dengbêjî دەنگبێژی), Kürt sözlü edebiyatında kilam ve stran söyleme sanatıdır.[1][2][3] Kürtçede Dengbêj sözcüğü ‘ses’ anlamına gelen deng ve ‘söyle, ses ver' anlamina gelen bêj sözcüklerinin birleşmesiyle oluşur.[4] Bu kelime, sözün ahenkle icra edilmesini sağlayan kişi anlamında kullanılmıştır. Dengbejler genellikle köyden köye dolaşarak, hayatlarını söyledikleri destanlar, kılamlar, ilahiler ve hikayeler ile sürdürmektedirler. Bazıları erbane (tef), bılur (kaval) gibi çalgılarla söyleseler de, dengbejlerin çoğu herhangi bir çalgı aleti kullanmadan, gırtlak gücüne dayanarak sanatlarını icra ederlerdi. Kahramanlıkların anlatıldığı ve ‘şer’ denilen stranlardan (şarkı) avcılığa, baharın güzelliği ‘kılam'lardan, düğün ve eğlencedeki mutluluktan, zaferlerin heyecanına kadar, hastalıktan kaynaklı acılardan, haksızlık ve birçok konu, değişik şekillerde sanatsal olarak sözlü Kürt edebiyatında yerini almıştır. Dengbejlerin seslerini kullanarak yarattıkları yapıtlara lawik ve kilam denir. Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu'da gelenekselleşmiş olan dengbejlik özellikle Serhat Bölgesi diye anılan Van, Kars, Erzurum, Ağrı, Muş gibi yerleşim yeri köylerinde hala sürdürülmektedir.
